نرماله کردن اعم از نرماله با حمام نمک یا سایر روش‌های این نوع عملیات حرارتی نیز مانند فرآیند آنیل سبب کاهش مقدار سختی فولاد، افزایش داکتیلیتی و شکل پذیری آن و همچنین  آزادسازی تنش‌های باقیمانده در ساختار فولاد می‌شود.  اما تفاوت عملیات حرارتی نرماله با فرایند آنیل در دمای عملیات (در فولادهای ماقبل یوتکتویید 50 درجه سانتی گراد بالاتر از دمای آنیل و در فولادهای مابعد یوتکتویید 50 تا 100 درجه بالاتر از دمای ACm) و سرعت سرد شدن آن است. قابل ذکر است عملیات حرارتی نرماله کردن در دمای بالاتری نسبت به آنیل و فقط در ناحیه‌ی تک فاز آستنیت انجام می‌شود و سرعت سرد شدن آن نیز در مقایسه با عملیات آنیل، بیشتر است. همچنین در فرایند نرماله کردن برخلاف انیل کامل که فولاد در کوره سرد می‌شود، قطعه‌ها پس از استنیته شدن معمولا در هوا خنک می‌شوند. به همین علت ریزساختارهای به‌دست امده در طی نرماله کردن، اختلاف قابل توجهی با ریز ساختارهای حاصل از انیل خواهند داشت.

موردی که باید به آن توجه شود آن است که ریزساختار فولاد نرماله شده ریزدانه تر از فولادی است که برروی آن عملیات حرارتی آنیل انجام  شده است و از همین روی مقدار سختی و چقرمگی آن نیز بالاتر خواهد بود. از سوی دیگر با توجه به بالا بودن دمای نرماله توزیع همگنی از عناصر آلیاژی در فاز آستنیت درون فولاد ایجاد می‌شود که در جریان سرد کردن عموما این فاز به فازهای فریت و پرلیت ظریف استحاله می‌شود. دیگر عامل مهمی که برروی خواص مکانیکی فولادهای نرماله و انیل شده اثرگذار است، درصد کربن فولاد است. هرچقدر میزان کربن بیشتر باشد، پرلیت بیشتری درطی فرآیند نرماله کردن با حمام نمک تشکیل خواهد شد و درنتیجه استحکام و سختی فولاد زیادتر و انعطاف پذیری آن، کمتر خواهد شد.

کوره‌های نرماله حمام نمک عملیات حرارتی مبتکران همانند فرآیند آنیل با حمام نمک با کنترل دقیق بر سیکل عملیات حرارتی امکان انجام نرماله را بر کلیه فولادها با بالاترین کیفیت فراهم نموده است.

جهت آشنایی بیشتر در رابطه با انواع عملیات حرارتی کلیک نمایید.