تنش زدایی تحت خلأ
عملیات تنش زدایی (که تنش زدایی تحت خلأ یکی از انواع آن است) شامل حرارت دهی فولاد تا یک دمای بحرانی می‌باشد که بدون تغییر در ساختار فولاد، سبب آزادسازی تنش‌های باقیمانده در نتیجه‌ی ماشینکاری، نورد گرم، جوشکاری و برش و … می‌شود. تجمع این تنش‌ها درون قطعه سبب کاهش عمر مفید و نیز تابیدگی آن خواهد شد. انجام تنش گیری پس از خشن تراشی قالب بسیار ضروری است زیرا در صورت عدم انجام تنشگیری قبل از فرآیند ظریف تراشی، تنش‌های ناشی از ماشینکاری درون قالب تجمع کرده و حین سختکاری قالب‌ها، این تنش‌ها آزاد و سبب ایجاد اعوجاج و تابیدگی درون قطعات و در مواردی باعث شکست قطعه حین عملیات حرارتی می‌شوند.
از آنجایی که قالب‌ها پس از ظریف تراشی تمام شده هستند و به ابعاد نهایی رسیده اند، تابیدگی در این مرحله سبب آب بند نشدن قالب و یا عدم بست کامل اجزای قالب بر روی هم می‌شود. بنابراین انجام تنش گیری تحت خلا یا سایر روش‌ها پس از خشن تراشی اگرچه کمی زمان قالبسازی را طولانی می کند اما هزینه های ناشی از ماشینکاری نهایی قطعه ریخت کاری شده را به شدت کاهش می‌دهد.
با توجه به دقت کوره‌های خلا در حصول دما و همچنین دیگر مزایای این کوره‌ها از جمله عدم امکان اکسیداسیون سطحی و تغییر در ترکیب سطح، تنش زدایی تحت خلأ با بالاترین کیفیت انجام می‌پذیرد.
بعد از تنش گیری تحت خلأ قطعات به آهستگی، در هوا یا درون کوره خنک می‌شوند. سرعت آهسته‌ی سرد شدن پس از تنشگیری مهم است زیرا در غیر اینصورت در نتیجه‌ی همین عملیات، امکان تحمیل تنش‌های حرارتی مجدد به قطعه فراهم می‌شود. به عنوان مثال فولاد ابزار گرم کار ۱.۲۳۴۴ به منظور تنش زدایی به مدت یک تا دو ساعت در℃ ۶۰۰ تا℃ ۶۵۰ نگه داشته شده و سپس با سرعت آهسته تا ℃۴۵۰ سرد شده و سپس در هوا خنک می‌شود.
تمپر تحت خلأ
در بعضی از موارد زمانی که قطعه یا قالب به دست مشتریان می‌رسد، حین عملیات ماشینکاری نهایی متوجه بالا بودن سختی آن پس از عملیات حرارتی شده و چون این سختی بالا سبب آسیب به دستگاه تراش می‌شود تقاضای کاهش سختی قالب‌ها و قطعات را دارند. درهمین راستا عملیات حرارتی مبتکران تلاش کرده است با استفاده از کوره‌های خلا که دقت دمایی بسیار بالایی دارند، به‌وسیله تمپرتحت خلأ مشکل مشتریان خود را مرتفع ساخته و سختی قالب‌ها و قطعات را تا مقدار درخواستی آن‌ها پایین بیاورد.
